اگر در مورد نحوه استفاده از تراز سفیدی (White Balance) دوربینتان اطلاعات زیادی ندارید، حتما این مقاله را بخوانید.
بدون اینکه بخواهیم زیاد وارد مسایل تکنیکی شویم، دانستن این مطلب مهم است که دوربین عکاسی باید میزان هر کدام از رنگ‌های اصلی را که روی سنسور تجزیه می‌کند بداند. هر بار که دوربین عکس می‌گیرد باید نور سفید را که جمع تمام رنگهاست شناسایی نماید که این کار یکی از دلایل کندتر بودن دوربین‌های دیجیتال نسبت به دوربین های فیلمی است که بدون پردازش نور را روی فیلم می‌تابانند. از آنجا که نور سفید توسط شرایط نورپردازی محیط تغییر می‌کند دوربین باید اثر این نور اضافه بر روی رنگ سفید را جبران نماید. اهمیت این موضوع از آن جهت است که اصلاح رنگی تصویر بعد از گرفته شدن توسط نرم‌افزارهای ویرایش تصویر کار آسانی نیست که براحتی از عهده همه برآید.
بیشتر دوربین‌های دیجیتال بخصوص مدلهای جدیدتر دارای تراز سفیدی قابل تنظیم می‌باشند. معمولا تنظیم‌های مختلف جزو یکی از دسته‌بندی‌های زیر قرار می‌گیرد.
تراز سفیدی خودکار
این تنظیم معمولا تنظیم پیش فرض دوربین است. الگوریتم‌های پیچیده که دورن برنامه داخلی دوربین (Firmware) برنامه‌ریزی شده‌اند به دوربین در تشخیص رنگ سفید کمک می‌کند. در بیشتر حالات این الگوریتم دقت خوبی دارد، ولی بهترین نتیجه این گزینه در فضای آزاد و شرایط نوری درخشان می‌باشد. زیر یک آسمان ابری بیشتر تراز سفیدی‌های خودکار دوربینها چندان خوب عمل نمی‌کنند و تصویری با سایه‌ای از رنگ آبی روی آن ایجاد می‌کنند.
تنگستن
این تراز سفیدی روی بعضی از دوربینها Incandescent یا Indoor (فضای سرپوشیده) نی نامیده شده است. این تنظیم برای حالتی مناسب است که نور محیط بیشتر نور لامپ باشد مانند فضای داخل خانه. وقتی که سیستم تراز سفیدی دوربین بداند که در چنین شرایطی قرار دارد و فلاش نیز استفاده نمی‌شود، بهتر می‌تواند رنگ سفید را تشخیص دهد. از این تنظیم باید هنگام عکاسی بدون فلاش در داخل خانه یا فضای سرپوشیده (که بیشتر نور محیط نور لامپهای التهابی می‌باشد) استفاده نمود.
فلورسانت
از این تنظیم هنگام عکاسی در زیر نور مهتابی یا لامپهای فلورسانت استفاه نمایید. بعضی از دوربینها بیش از یک نوع تنظیم برای نور فلورسانت ارائه می‌دهند، چون انواع مختلفی از لامپهای فلورسانت وجود دارد: نور سفید سرد (مهتابی معمولی) و نور سفید گرم (مهتابی آفتابی).
لامپهای مختلف فلورسانت در موارد مختلف استفاده می‌شود و محل کاربرد آنها تابع رویه خاصی نیست. عکاسی باید نوع لامپ را حدس بزند و از تنظیم تراز سفیدی مناسب دوربین استفاده نماید.
در بین نورهای مختلف تشخیص نوع نور فلورسانت از بقیه مشکل‌تر است. مثلا در بسیاری از دفترها و مدارس از ترکیبی از نورهای مهتابی گرم و سرد برای ملایم کردن نور سفید زننده مهتابی با نور آفتابی رنگ فلورسانت آفتابی استفاده می‌کنند. در چنین شرایطی تجربه کردن بهترین کار است.
نور آفتاب، ابر، سایه یا فضای آزاد
این تنظیم‌ها روی تمام دوربینها وجود ندارد. معمولا سیستهای تراز سفیدی دوربینها برای شرایط فضای آزاد بهینه شده‌اند. بنابر این در چنین شرایطی تراز سفیدی انها خوب عمل می‌کند. با این حال بعضی تولید کنندگان تنظیم‌هایی را به آن اضافه می‌کنند. استفاده واقعی از این تنظیم‌ها به دوربین بستگی دارد. بهتر است برای دیدن شرایط کاربرد تنظیم‌ها منوال دوربین را مطالعه کنید. چون ممکن است مثلا تنظیم تراز سفیدی آفتابی روی یک دوربین برای شرایط آفتاب درخشان تنظیم شده باشد و برای دوربین دیگر برای زمان غروب آفتاب.
تنظیم ضبط شده توسط کاربر، تنظیم دستی
روی دوربین‌های دیجیتال مختلف ممکن است برای یک کار چندین نام معرفی شده باشد. تمام این تنظیم‌ها یک تراز سفیدی خاص را شرح می‌دهند که میزان آن بستگی به شرایط مکانی گرفته شدن عکس دارد.
معمولا باید کاربر دوربین را به یک ناحیه سفید نشانه رود و این نقطه را به عنوان ناحیه سفید تعریف نماید. یک مشکل در این روش تعریف ناحیه سفید است. مثال این مطلب کاغذ سفید است که مارکهای مختلف کاعذ دارای سفیدی‌های متفاوتی هستند. بعضی کمی متمایل به زرد و بعضی سفیدتر هستند. وقتی نور محیط بر احساس ما از سفیدی تاثیر می‌گذارد چگونه باید با اطمینان بگوییم که سفید کدام است؟
یک راه برای حل این مشکل، به همراه داشتن قطعه‌ای کاغذ سفید است. بنابر تجربه من یک قطعه کوچک کاغذ بسیار سفید بخوبی عمل می‌کند. هنگامی که تنظیم تراز سفیدی دوربین برای تشخیص شرایط نوری بدرستی عمل نمی‌کند، با تنظیم تراز سفیدی بر روی تکه کاغذ سفید مرجع، به شرطی که در محیط سرپوشیده باشیم، تراز سفیدی بخوبی کار می‌کند.
بسیار جالب بود.مرسی