پیش‌درآمد:
خواندن مطلبی در مجله American Photo Magazine (+) در مورد خوانندگان و موزیسن‌های راک که در عکاسی نیز فعالیت داشتند، باعث شد کمی بیشتر در این زمینه بررسی و جستجو کنم که حاصلش مطلبی شد که در اینجا قسمت اولش را ملاحظه می‌کنید.
……………………………………….
شاید حس خلاق بودن و لذت خلاقیت یکی از وجوه مشترک شاخه های مختلف هنر باشد و بعید نیست که بسیاری از هنرمندان بخواهند این حس را در جای دیگری نیز تجربه کنند.
آهنگ‌سازان و خوانندگان بسیاری بودند و هستند که در عکاسی، لذتی دیگر را یافته‌اند. شاید علاقه موزیسین‌ها به عکاسی حتی بیشتر از مردم عادی باشد و شاید از دریچه دوربین، جور دیگر ببینند. و شاید نیز عکاسی برای آنها نوعی، فراغت باشد و رهایی.
فرآیندهای ساخت در موسیقی میتواند بسیار وقت‌گیر و خسته کننده شوند و بعید نیست که تصور کنیم یک آهنگ‌ساز، پس از یک روزکاری سخت، دوربینش را بردارد و در نور زیبای عصرگاهی عکس بگیرد و به جسم و روحش را آرامش ببخشد.
اگر عکاسی را به عنوان جزئی از هنرهای بصری و نمایشی بیانگاریم، بسیاری از هنرمندان ورطه موسیقی مانند جان لنون، پل مک کارتنی، باب دیلان و رانی وود، در این حیطه کارهایی از خود بیادگار گذاشته‌اند. و اما به طور اخص در عکاسی، به نامهایی چون گراهام نش، لئو رید، پتی اسمیت، جاکوب دیلان، لنی کراویتس، اندی سامرز، برایان ادمز و … خواهیم رسید.
در این مطلب مروری خواهیم داشت بر چند هنرمند ورطه موسیقی که در عکاسی نیز فعالیتهای هنری داشته‌اند
——-
گراهام نش Graham Nash (+)
عضو گروههای موسیقی Hollies، Crosby، Stills و Nash & Young بوده است. به موازات موسیقی راک، فعالیتهای جدی در عکاسی و صنعت تصویربرداری دیجیتال داشته است. او در دهه ۹۰ روشی را برای چاپ عکسهای سیاه و سفید از طریق اسکن کردن، ویرایش در کامپیوتر و چاپ با پرینتر Iris 3047 ابداع کرد که در واقع پاسخی بود به محدودیتهای آن زمان در زمینه تهیه خروجی های مناسب در عکاسی دیجیتال. این نوع‌آوری تاثیر مهمی در صنعت چاپ عکسهای دیجیتال داشت. وی بعدها موسسه Nash Edition را تاسیس کرد که امروزه یکی از پیشروان چاپ دیجیتال هنری در دنیا محسوب می‌گردد(+). او در سال ۲۰۰۶ جایزه PDMA را بخاطر این نوآوری دریافت نمود. در حال حاضر نیز با شرکت Epson و تکنولوژی UltraChrome K3™ ink همکاری دارد.
او دو کتاب نیز منتشر کرده است؛ Eye To Eye:Photographs by Graham Nash و Nash Edition :Photography and the art of digital Printing .
Lou Reed (+)
رهبر گروه موسیقی Velvet Underground و پدر موسیقی راک آلترناتیو و پانک محسوب می‌شود.با سابقه‌ای ۵۰ ساله در موسیقی، در دهه ۸۰ عکاسی از مناظر شهری را شروع کرد.
دوربین مورد علاقه‌اش یک Contax سی‌و‌پنچ میلیمتری با لنزهای واید زایس بود. همانند موسیقی‌اش، عکسهای وی عموما سنگین و خشن با تمهای رویاگونه و نورهای خاص است. نمایشگاههای عکس بسیاری در سراسر دنیا برگزار کرده و کنابهای عکس Emoion in Action و Lou Reed’s New York را منتشر نموده است.
او می‌گوید : من فکر می‌کنم موسیقی و عکاسی از یک جنس هستند؛ ریتم، نور، هوا، حرکت، فوکوس و فوکوس بیشتر.
مصاحبه‌اش با نیویورک تایمز در مورد عکاسی‌اش و نمایشگاه عکس‌اش خواندنی است (+)
(+) Patti Smith
یکی از پیشروان موسیقی Punk Rock است. علاقه او به عکاسی قبل از موسیقی شروع شد و آشنایی او با عکاسانی نظیر Robert Mapplethrope این علاقه را در او تشدید کرد. همین عکاس برای آلبوم معروف Horses از او عکسی گرفت که بسیار مشهور شد.
او عقیده دارد که : فرآیند فکری موجود در عکاسی شبیه تفکر شعرسرایی است.
John Mayer
(+)
او در موزیک 3X5 اش (+) این سوال را مطرح کرد که آیا قرار دادن دوربین عکاسی بر روی چشم، انسان را از تجربه واقعی جهان پیرامونش باز می دارد؟
و با عکسی که از آلیشیا کی گرفت ثابت کرد که او موقع عکاسی نیز به خوبی دنیا را می‌بیند.
وی وبلاگ نویسی نیز می‌کند و ستونی نیز در مجله Esquire دارد.
Bryan Adams
این خواننده کانادایی را بسیاری با موزیکهای Summer of 69 و Everything I Do, I do it For You بیاد می‌آورند. او در اواخر دهه ۹۰ عکاسی پرتره را به عنوان شغل دوم خود برگزید و پرتره‌های زیادی از افراد مشهور گرفت؛ تونی بلر، ملکه الیزابت، هیلاری کلینتون، میکی رورک (هنرپیشه) و ترزا مکسووا ( مدل). چند بار نیز عکسهای او بر روی جلد مجلاتی مانند Flare Magazine و British Vogue چاپ شده است.
او با Mamiya RZ ، Phaseone digital back و Rolleiflex 2.8f عکاسی می‌کند.
می‌گوید: در عکاسی و موسیقی، از هیچ شروع می‌کنید و در نهایت، زیبایی خلق می‌شود.
Mike Fleetwood
آلبومهای مشهورش عبارتند از : Rumours ، Fleetwood Mac و Tusk . عکاسی را در دهه ۶۰ شروع کرد و سفرهای گروه موسیقی‌اش را با دوربین رنج‌فایندر Cannonet GIII، Leica Cl و Nikon ثبت کرد. بعدها عکاسی طبیعت نیز جزو دل‌مشغولی‌های او شد.
او نمایشگاهی نیز از آثار امپرسیونیستی اش برگزار کرده است.
Andy Summers
گیتاریست گروه موسیقی The Police، از گروههای مشهور راک دهه ۸۰ بود. او نیز عکاسی را در سفرهای گروه موسیقی‌اش شروع کرد و با عکسهایی که از پشت صحنه و نیز خواننده گروه Sting گرفت، خود را معروف کرد و عکسهایش امروزه دارای جایگاه مهمی در تاریخ موسیقی است.
تاکنون چندین کتاب از عکسهایش را نیز منتشر نموده است:
I’ll Be Watching You: Inside the Police 1980-83
One Train Later: A Memoir
Melissa Auf der Maur
وی باس گیتاریست گروههای Hole و Smashing Pumpkins بود. عکاسی را در دانشگاه کنکوردیال مونترال آموخت. طی یک کنسرت راک در سوئد، از حضار دعوت شد که به نوازندگان روی صحنه بپیوندند و عکسهای او از این واقعه باعث شهرت عکاسی وی شد.
او با دوربینهای نیکون و Lomo عکاسی می‌کرد. عادت داشت که دوربین را با تایمر، بر کف صحنه نردیک پدال باس بگذارد تا هنگام نواختن، عکس نیز بگیرد.
Lenny Kravitz
با "Are you gonna go my way " و " Fly away" مشهور شد. Bruce Davidson الهام‌بخش و مشوق او در عکاسی بود. قدیمی‌ترین خاطرات او از عکاسی، پرتزه‌های سیاه و سفید مادرش است که توسط پدر عکاسی شده بود.
اکنون او به عنوان یک عکاس نیز شناخته می‌شود و پرتره او از همسر دنزل واشنگتن، مشهور است.
…………………………………………………
در سایت Visions of Rock عکسهای بیشتری از این هنرمندان را می‌توانید ببینید (+)
——————————-
عکاسانی که می‌نوازند…
در مورد آهنگ‌سازان و خوانندگان عکاس صحبت کردیم. اما عکاسانی هم بودند و هستند که به موسیقی نیز روی آورده‌اند و این دلیلی است دیگر برای رابطه نزدیک این دو هنر.
ادامه دارد …