مترجم: معین بهرامی
وضع عجیب و غریب سوژه‌های بی‌قید و بند او به سختی در قاب جای می‌گیرند و به این نگاه‌های بی‌تکلف به زندگیِ خانوادگی، طراوت و شور و شوقی گستاخانه می‌بخشند.
مجله دوربین و تاریک‌خانه
این عکس به دلیل آگاهی محیطی دقیق ویپلینگتُن موفق است. او لحظه‌ای را ثبت می‌کند که کودک در پیش‌زمینه دستانش را بلند می‌کند، نوزاد در مرکز دستانش را برای خزیدن دراز می‌کند و کودک در پس‌زمینه بی‌حرکت است. در سمت راست، پاهای جین‌پوش دو نفر دیده می‌شوند که تنها بخشی از آن‌ها قابل مشاهده است و ترکیب‌بندی را به گونه‌ای قاب‌بندی می‌کند که توجه ابتدا به کودکان جلب شود و سپس کل صحنه‌ی خانوادگی دیده شود. عکس ممکن است معمولی به نظر برسد، اما بسیار منظم، با دقت مشاهده شده و خیلی دقیق ساختاربندی شده است. عکس هم تراز با کودک، با استفاده از فرش طرح‌دار به‌عنوان پس‌زمینه و حذف هر گونه جزئیات دیگر از اتاق گرفته شده است.
مجموعه عکس‌های وسیع نیک ویپلینگتُن (Nick Waplington) از زندگی خانوادگی در یک مجتمع مسکونی دولتی در ناتینگهام گرفته شده است. او روابط خانوادگی نزدیکی در این مجتمع داشت که به او امکان دسترسی لازم برای پدیدآوردن این مطالعه شخصی و نافذ از زندگی خانوادگی را داد. این اثر نشان‌دهنده‌ی مکتب عکاسی مستندی‌ست که شامل پرتره‌نگاری طولانی‌مدت از گروه خاصی از مردم است. این عکس از خانواده‌ای در حال استراحت در اتاق نشیمن‌شان، اگرچه ظاهراً مطالعه‌ای در باب یک گروه نزدیک به هم است، [اما] در واقع کاوشی‌ست متمرکز بر افراد که هر کدام غرق در فعالیت خودشان هستند.
منبع: What Makes Great Photography: 80 Masterpieces Explained by Val Williams