در حدود ششصد کارشناس حفاظت محیط زیست نامه‌ی سرگشاده‌ی Call4Nature را در خصوص از دست رفتن تدریجی تنوع زیستی که توسط سازمان حمایت از حیات وحش (WWF) نوشته شده امضا کرده‌اند.
• ماهی‌گیری بیش از اندازه
«ما به طور فزاینده‌ای در حال ماهی‌گیری از اقیانوس‌های خود بوده و به غیر از این، در حال خفه کردن آن‌ها با پلاستیک و آلودگی‌های مختلف هستیم. اگر قصد داریم تا در آینده نیز شاهد دریای سالمی باشیم که غذای ما را تامین می‌کند باید هرچه زودتر به این روند خاتمه داده، از محیط زیستِ بی‌نظیرِ دریایی حفاظت کرده و ماهی‌گیری را با رویه‌ای استاندارد ادامه دهیم.»
(هیو فرنلی ویتینگستال، رییس شرکت بین‌المللی گیاهان و جانوران)
«من یک ماه را در قایق صید ماهی تن باله آبی گذراندم و تا جایی که دیدم، تمامی قوانین ICCAT (کمیسیون بین‌المللی حافظت از ماهی تن اقیانوس اطلس) به درستی رعایت می‌شد. آگاهی محیط زیستی در میان ماهی‌گیرانی که با آن‌ها صحبت کردم به نظر می‌رسید گسترش پیدا کرده است؛ حداقل آن‌ها به اهمیت حفاظت ماهی تن باله آبی از خطر ماهی‌گیری بیش از اندازه پی برده‌اند تا ماهی‌گیری و زندگی وابسته به آن ادامه پیدا کند.»
(آنتونیو بوسیلو، عکاس)
• جنگل‌زدایی
«همه ساله میلیون‌ها هکتار از جنگل‌هایِ بارانیِ بکرِ استوایی برای صنایع دامداری، تولید سویا، الوار و روغن پالم از بین می‌رود. این جنگل‌های بی‌نظیر حجم زیادی کربن ذخیره می‌کنند و همچنین زیستگاه بسیاری از گونه‌های مختلف حیات وحش هستند. حفاظت از این جنگل‌ها برای جلوگیری از تغییرات شدید اقلیمی و همچنین توقف انقراض جمعی ششم ضروری است.»
(جک هریس، فعال مدنی فیلم‌ساز و سفیر WWF)
«هنگامی که از این منظره عکس می‌گرفتم، احساسات گوناگونی داشتم. از دیدن جایی که به نظر محل طبیعی زندگی فیل‌ها نبود، به شدت احساس غم و اندوه می‌کردم. در عین حال از دیدن اینکه آن‌ها از این مکان به عنوان محلی برای یافتن غذا استفاده می‌کنند، شگفت زده شده بودم. همچنین تلاش‌های مزرعه‌داران برای ایجاد مسیری طبیعی میان زمین‌های‌شان برای تردد و دسترسی فیل‌ها به مناطق جنگلی واقعاً شایان توجه بود. به نظرم این اتفاق دلیل روشنی بر خطراتی است که متوجه حیات وحش است و با این وجود انعطاف‌پذیری فیل‌ها نسبت به تغییر محیط زیست اطرافشان را نیز نشان می‌دهد.»
(کریس راتکلیف، عکاس)
• تجارت حیات وحش
«جهان بالاخره با خطر انقراض پنگولین‌ها (نوعی جانور پستاندار) به دلیل خرید و فروش‌های غیر قانونی رو به رو شده است. متاسفانه شیوه‌ی دفاعی آن‌ها در حیات وحش، وسیله‌ای است برای راحت‌تر کار کردن قاچاقچیان. این جانداران هنگامی که احساس خطر می‌کنند، خود را مانند توپی سخت جمع می‌کنند. این عمل آن‌ها را در حیات وحش از شکارچیان مصون نگاه داشته اما برای قاچاقچی‌ها حمل و قاچاق آن‌ها را همچون توپ‌های فوتبال ساده‌تر می‌کند. برای نجات این جانوران شگفت‌انگیز باید آگاهی جمعی را بالا برده و تلاش کنیم تا قاچاق آن‌ها متوقف شود.»
(پل د اورنلاز، مشاور ارشد حیات وحش WWF)
«مرد داخل این عکس هر روز به این پنگولین رسیدگی می‌کند و کمک می‌کند تا توانی‌های خود را پس از نجات یافتن از یک عملیات غیرقانونی، بازیابد. این تصویر بیانگر مسئولیتی است که برای حفظ حیات وحش و فردای زمین، بر عهده‌ی انسان قرار دارد. هرآنچه ما برای این حیوانات انجام می‌دهیم در نهایت برای خودمان انجام داده‌ایم. واقعیت این است که آینده‌ی ما و جاندارانِ دیگر، در هم تنیده شده است.»
(ادریان استرن، عکاس)
• آلودگی ناشی از پلاستیک
«طبیعت حافظ زندگی انسان بوده و بدون آن، زندگی بر روی زمین غیر ممکن و غیر قابل تصور است. ما باید از سوء استفاده و بهره‌کشی بی‌رویه از طبیعت دست برداریم. طبیعت برای من از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و برای دیگران نیز باید چنین باشد. ما باید برای طبیعت ارزش بیشتری قائل شویم و از نابود کردن زمین ارزشمندمان دست بکشیم.»
(کریس پکام، مجری تلویزیون، فعال طبیعت و مؤسس عدالت حیات وحش)
«تنها در هشت مایلی زمین‌های ولز، جزیره‌ی گراسهولم که تحت حمایت انجمن سلطنتی حمایت از پرندگان است و بایستی بهشتی برای غازهای دریایی باشد، اما متاسفانه در سال‌های گذشته تبدیل به جهنم شده است. من به همراه یک تیم نجات که هر ساله برای نجات و رهاسازی پرندگان گرفتار شده به این جزیره سر می‌زنند از آنجا بازدید کردم. این غاز بالغ وحشت زده در حالی تقلا می‌کرد که با طنابی به دور گردنش از صخره‌ها همان طوری آویزان بود که یک مجرم محکوم به اعدام از دار. اعضای شجاع تیم نجات زندگی خود را برای بالا رفتن از این صخره‌ها و نجات این پرنده از حکم اعدامش در خطر انداختند.»
(سم هابسون، عکاس)
• فرسایش زمین
«بشر تا امروز بدون هیچ ملاحظه‌ای سه چهارم از خشکی زمین را به نفع خود تغییر داده و به نظر می‌رسد این روند را بدون توقف ادامه می‌دهد. اگر قرار باشد بر این کره‌ی شگفت‌انگیز زندگی کنیم و فضایی را برای طبیعتی که زمین بی‌اندازه نیازمند آن است باقی بگذاریم، بهتر است تا قدمی به عقب برداشته و درباره‌ی رفتار خود با زمین تجدید نظر کنیم. مهم‌تر از آن باید در تلاش باشیم تا راهی برای جبران خسارت‌هایی که به زمین زده‌ایم بیابیم و بی‌شک این کار باید از همین امروز آغاز شود.»
(مارک رایت، مدیر علمی WWF)
«کامیون‌هایی که به بزرگی یک خانه هستند، در حال حرکت در میان جاده‌های عظیم معدنی، مانند ماشین‌های اسباب‌بازی به نظر می‌رسند. بزرگترین این کامیون‌هایِ کمپرسیِ چهارصد تنی، ۵/۴۷ فوت طول، ۵/۳۲ فوت عرض و ۲۵ فوت ارتفاع دارند؛ ابعادی که می‌توان با آن یک خانه‌ی ۳۰۰۰ فوتی ساخت. فاجعه‌ای که در این تصویر شاهد آن هستیم بسیار عمیق است. طبق آمار و داده‌ها، چشم‌اندازهای طبیعی که در نتیجه‌ی پیش رویِ ماسه‌هایِ نفتی(Tar Sands) صنعتی می‌شوند، چیزی برابر با مساحت فلوریدا، دو برابر نیوبرانزویک، چهار برابر ونکور و چهار برابر جزایر ونکور است.»
(گارت لنز، عکاس)
• آب شدن یخ‌های قطبی
«قطب شمال در حال آب شدن است و با سرعتی دو برابر میانگین جهانی گرمایش زمین، در حال گرم شدن است. تغییرات اقلیمی بدین معناست که ما به زودی شاهد زندگی خرس‌های قطبی، شیرهای دریای و اهالی قطب شمال در منطقه‌ای بدون یخ و تابستانی گرم خواهیم بود مگر اینکه به زودی برای جلوگیری از پیش رویِ بیشتر این روند چاره‌ای بیاندیشیم. با اینکه قطب شمال به ظاهر دور از سایر قسمت‌های زمین است، اما تغییرات آن تنها خاص آن منطقه نیست … فریاد کمک خواهی طبیعت از هر گوشه‌ی این سیاره بلند شده و بهتر است تا قبل از نابودی شگفتی‌هایی که همیشگی فرض کرده‌ایم، به این فریاد گوش دهیم.»
(راد داونی، مشاور ارشد قطبی WWF)
«این تصویر را زمانی ثبت کردم که رهبر تیم تحقیقاتی در سوالبارد بودم. نهایت آرزوی هر عکاسی این بود که بتواند از این آبشارها که تنها در چند هفته‌ی کوتاهِ گرم در قطب شمال تشکیل می‌شدند عکس بگیرد. اما امروز این چنین نیست. من آبشارها را در زمان‌هایی دیده‌ام که هرگز انتظار نداشتم و نه فقط یک یا دو، بلکه آبشارهای بسیاری قابل دیدن است. این تغییر چشمگیر هشداری است برای اتفاق‌های پیش رو و من تصمیم گرفتم یکی از این تغییرات را ثبت کنم.»
(اندی روز، عکاس)
• زیستگاه‌های آب شیرین
«جمعیت دلفین‌های رودخانه‌ای در آسیا به علت فعالیت‌های بشری نظیر سدسازی، ماهی‌گیری، تردد قایق‌ها و آلودگی رو به کاهش است. ما نباید اجازه دهیم تا این اتفاق برای یکی از جذاب‌ترین پستانداران آمازون بیفتد. ما برای نجات این گونه از انقراض و داشتن سرنوشتی مشابه بایجی، اولین گونه‌ی منقرض شده‌ی دلفینِ رودخانه‌ای به دست انسان، باید هرچه سریع‌تر دست به کار شویم. در میان تمامی زیستگاه‌های در خطر زمین، زیستگاه‌های آب شیرین (دریاچه‌ها، تالاب‌ها و رودخانه‌ها) از همه بیشتر در معرض خطر قرار دارند. می‌دانیم که از دهه‌ی هفتاد میلادی جمعیتِ گونه‌هایِ زیستیِ آب شیرین، به طور متوسط ۸۳ درصد کاهش یافته است. چنین آماری به شدت شوک کننده و غم‌انگیز است. رودخانه‌ها و سرچشمه‌های زمین شاهرگ‌های آبی حیات بر روی زمین هستند. بدون رونق زیستگاه‌های آب شیرین، زمین نیز چندان دوام نخواهد داشت.»
(دامین فلمینگ، مدیر حفاظت WWF)
«فدریکو موسکرا به دلفینی که به تازگی گرفته شده و اولین دلفینی از گونه خودش است که به آن GPS وصل می‌شود، رسیدگی می‌کند. این دلفین‌ها بسیار از نوازش شدن لذت می‌برند و به نظر می‌رسد که تماس داشتن با آن‌ها موجب آرامش‌شان می‌شود.
در سال ۲۰۱۷، WWF در برزیل، بلیوی و کلمبیا به طور هماهنگ در برنامه‌ای سه ملیتی برای نشان‌دار و مطالعه کردن دلفین‌های آمازون شرکت کردند. در این برنامه دلفین‌ها برای مطالعه‌ی سلامت و مسیرهای مهاجرتی، مجهز به ردیاب شدند.
فرایند به دام انداختن دلفین‌ها برای نشان‌گذاری تبدیل به فرایندی به شدت خسته کننده شده بود تا اینکه بالاخره در روز ششم، تیم موفق به گرفتن یک دلفین و نشان‌دار کردن آن شد. پس از آزاد کردن دلفین اعضای تیم جشن گرفته و اشک شوق می‌ریختند.
لحظه‌ی بسیار به یادماندنی‌ای بود و من بر این باورم که این عکس به خوبی احترامی که فدریکو، زیست‌شناس ارشد و رهبر تیم تحقیقاتی، برای این دلفین قائل است و همچنین باری که برای این پروژه بر دوشش بود را به تصویر می‌کشد. علاوه بر این، تصویر به شکلی نمادین نیز بیانگر رابطه‌ی ما با حیات وحش است.»
(جیمی روخو، عکاس)
• گذرگاه‌های حیات وحش
«ببرها برای مشخص کردن قلمرو خود بالغ بر صد کیلومتر طی می‌کنند، بنابراین گذرگاه‌هایی که جنگل‌های مختلف را به هم وصل می‌کند برای بازیابی جمعیت ببرهای وحشی حیاتی است و در دستیابی به هدف جهانی دو برابر کردن جمیعت ببرها تا سال ۲۰۲۲، آن هم در حالی که در سال ۲۰۱۰ تعداد این ببرها تنها ۳۲۰۰۰ قلاده بوده است، کمک می‌کند. اما متاسفانه ببرها به دلیل از دست رفتن زیستگاه‌شان و قاچاق تحت فشارند. بسیار حیاتی است که ما زیستگاه این جانداران شگفت‌انگیز را به یکدیگر مرتبط نگاه داشته و همچنین از قاچاق آن‌ها جلوگیری کنیم. در مکان‌هایی که چنین اقداماتی صورت گرفته است شاهد بازیابی جمعیت ببرها هستیم و این مساله امید فراوانی به ما می‌دهد تا از این موجودات شگرف برای آینده محافظت کنیم.
(ربکا می، مدیر حفاظت از ببرها WWF)
«هنگامی که به این تصویر نگاه می‌کنم، تنها به این فکر می‌کنم ما در چه سیاره‌ی شگفت‌انگیزی زندگی می‌کنیم. چیزی که در این تصویر شاهد آن هستیم، نتیجه‌ی میلیون‌ها سال تکامل و تلاش بی‌وقفه‌ی طبیعت است تا زمینی چنین بی‌نظیر به ارمغان بگذارد. تصویری از دنیایی دیگر و چه بسا ناشناخته برای بسیاری از انسان‌ها که چنان زیبا و مسحور کننده است که از هر فیلم علمی-تخیلی هم جذاب‌تر است و من را بر آن می‌دارد تا برای جلوگیری از جنون کنونی جهان و حفاظت از چنین طبیعتی دو برابر بیشتر بجنگم و سخت تلاش کنم.»
(امانوئل روندو، عکاس)