به روال سالهای اخیر شب اول حراج با عرضهی آثاری برپا شد که بیش از ۵۰ هزار دلار برآورد قیمت داشتند. کریستیز در این شب به فروشی معادل از ۴ میلیون و ۱۲۸ هزار و ۷۵۰ دلار دست یافت. در میان آثار فروخته شده در شب اول ۳ عکس هم دیده میشد که جایگاه سوم گرانترین آنها نصیب عکسی از شیرین نشاط (قزوین، ۱۹۵۷) شد. این اثر به قیمت ۶۲ هزار و ۵۰۰ هزار دلار فروش رفت و هجدهمین اثر گرانقیمت شب دوم لقب گرفت. این عکس عکاس ایرانی مقیم نیویورک در برآورد اولیه معادل ۶۰ تا ۸۰ هزار دلار قیمتگذاری شده بود. هر دو عکس دیگر فروخته شده در شب نخست از کارهای Lalla Essaydi (مراکش، ۱۹۵۶) بودند که به ترتیب ۸۱ هزار و ۲۵۰ دلار و ۷۵ هزار دلار به فروش رفتند. این در حالیبود که هر دوی این عکسها از برآود اولیهی ۴۰ تا ۶۰ هزار دلاری برخوردار بودند.
عکسی از عباس کیارستمی، هنرمند ۷۳ سالهی ایرانی، گرانترین عکس و در مجموع هفدهمین اثر ارزشمند شب دوم لقب گرفت. این عکس مربوط به سال ۲۰۰۸ از قیمت پایهی ۳۰ تا ۴۰ هزار دلار برخوردار بود و نهایتا ۳۱ هزار و ۲۵۰ دلار فروخته شد.
دومین عکس گرانقیمت ایرانی شب دوم چهاردهمین حراج اثری از شادی قدیریان، هنرمند ۳۹ ساله، بود که ۱۱ هزار و ۲۵۰ دلار چکش خورد در حالیکه دارای برآورد اولیهی ۵ تا ۷ هزار دلار بود. این عکس مربوط به مجموعهی «رنگی باش» شادی قدیریان است که سال ۲۰۰۲ ثبت شده است.
عنوان آخرین عکس ایرانی فروخته شده در شب دوم هم به عکسی از امیرعلی قاسمی (تهران، ۱۹۸۰) رسید که اگر چه دارای برآورد اولیهی ۵ تا ۷ هزار دلار بود ولی ۳۷۵۰ دلار فروخته شد. این عکس از مجموعهی «پارتی» و مربوط به سال ۲۰۰۶ است.
عکسی از Lalla Essaydi مراکشی با رقم ۵۷ هزار و ۵۰۰ دلار و اثری از حلیم الکریم (عراق، ۱۹۶۳) با رقم ۴۷ هزار و ۵۰۰ دلار بالاتر از عکس عباس کیارستمی قرار گرفتند و عنوان نخستین و دومین عکسهای گران شب دوم را از آن خود کردند. هر دوی این عکسها در برآورد اولیه ۳۰ تا ۴۰ هزار دلار قیمتگذاری شده بودند. تابلویی از Louya Kayyali نقاش فقید سوری (۱۹۷۸-۱۹۳۴) مربوط به سال ۱۹۷۵ به رقم ۱۳۵ هزار و ۷۵۰ دلار فروخته شد و عنوان گرانترین هنرمند شب دوم را بدست آورد. گفتنیست این تابلو قیمت پایهای بین ۵۰ تا ۷۰ هزار دلار داشت.
یوسی پیلکانن، از مدیران ارشد موسسه کریستیز و مسئول حراج دبی، در یادداشتی بر حراج چهاردهم مینویسد: «بدونشک، آثار ایرانیان از آثار پرفروش در جهان محسوب میشود و هنرمندان بسیار مستعدی از این کشور برمیخیزند… به ایرانیها میگویم که بازارشان امسال خیلی قوی بود و تخمین ارزش واقعا دشوار است. بسیاری از کارهای معاصر اندیشمندانه و خلاق بودند که فروششان هم خوب بود. نگاه کلی من این است که آثار ایرانیان و عربها نبض هنر خاورمیانه را در دست دارد… همکاران من در کریستیز به بازار منطقهی خاورمیانه امید بسیاری دارند. از اینرو آینده خوبی را میتوان برای آثار هنری این خطه پیشبینی کرد. یادمان نرود که اینجا در کریستیز بحث بازاریابی هم مطرح است. این آثار، آثار باشکوهیاند و قابلمقایسه با هم نیستند. هم هنرمندان ایرانی و هم هنرمندان عرب آثار باشکوه و مجللی دارند…»
بنگاه حراجی کریستیز کار فروش آثار هنری را از سال ۱۷۶۶ در لندن آغاز کرده و پس از آن شعبههایی در برخی شهرهای بزرگ دنیا از جمله پاریس، نیویورک، ژنو و دبی دایر کرده است. در سالهای اخیر مسئولین کریستیز با دستیابی به فروش قابل توجه در بازار عکس برنامههای ویژهای برای برگزاری منظم حراجهای بزرگ تخصصی «عکاسی» داشتهاند.