حراجی معتبر و پرآوازه‌ی کریستیز، که در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به «عکاسی» نشان داده است، ۱۴ و ۱۵ مهرماه این‌بار نه در کرانه‌های جنوبی خلیج فارس که در سواحل غربی اقیانوس اطلس، در ساختمان معروف راکفلر نیویورک چوب حراج بر آثاری از عکاسان شناخته‌شده‌ی تاریخ «عکاسی» زد.
در نخستین حراج تعداد ۲۱۴ قطعه عکس از میراث تصویری شهیرترین چهره‌های تاریخ «عکاسی» برای فروش عرضه شدند که در نهایت به ارزش ۴ میلیون و ۸۱۱ هزار و ۶۲۵ دلار به فروش رسیدند. از این تعداد عکس عرضه شده ۸ قطعه عکس به قیمتی بیشتر از ۱۰۰ هزار دلار دست یافتند.
در دومین حراج نیز ۱۳۹ قطعه عکس سیاه و سفید از مجموعه‌ی خصوصی بروس و نانسی برمن با موضوع چشم‌اندازهایی از مردم و مناظر شهری آمریکا به زیر چوب حراج رفتند و در پایان به ارزش بیش از یک میلیون دلار فروخته شدند.
عنوان گرانترین عکس حراجی نخست به اثری از انسل آدامز (۱۹۰۲-۱۹۸۴)، عکاس برجسته‌ی آمریکایی، رسید که به مبلغ ۲۴۲ هزار و ۵۰۰ دلار فروخته شد. این اثر که از ۵ تکه‌ی مجزا تشکیل شده «توفان پاک‌کننده» نام دارد و هر قطعه‌ی آن در اندازه‌ی ۱۷۴ در ۶۶.۵ سانتیمتر ساخته شده است. این عکس چشم‌انداز دره‌ای از طبیعت آمریکا را نشان می‌دهد و محصول سال ۱۹۵۱ است و پیش از حراج بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار دلار برآورد قیمت شده بود. انسل آدامز در فاصله‌ی سال‌های دهه ۱۹۳۰ تا اوایل ۱۹۷۰ حدود ۱۲ یا ۱۵ تابلوی عکس با این تکنیک چاپی – عکس‌های چند تکه – عرضه کرد. طبق نظر کارشناسان علت گرایش او به این سبک یعنی عکس‌های چند تکه‌ای، که سنتی الهام گرفته از هنر آسیای شرقی بویژه چین و ژاپن است، یکی پرطرفدار بودن هنر آسیای شرقی در آن سال‌هاست و دیگری آشنایی شخصی آدامز با چند مجموعه‌دار که بصورت متمرکز روی هنر چین و ژاپن کار می‌کردند.
رده‌ی دوم گران‌قیمت‌ترین عکس‌های این حراج هم به طور مشترک به کاری ترکیبی از ویک مونیز (متولد ۱۹۶۱ در برزیل) و ۵ قطعه عکس از انسل آدامز (محصول ۱۹۴۰) رسید که هر کدام به مبلغ ۱۷۰ هزار و ۵۰۰ دلار فروخته شدند. این در حالی بود که عکس آدامز بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار دلار و عکس مونیز بین ۸۰ تا ۱۲۰ هزار دلار برآورد قیمت شده بودند. در رده‌ی سوم هم عکسی از آدامز (تولید ۱۹۵۸) که بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار دلار پیش‌بینی قیمت شده بود، به همراه عکسی از پیتر بیرد (متولد ۱۹۳۸ در آمریکا)، که ارزشش ۸۰ تا ۱۲۰ هزار دلار تخمین زده شده بود، قرار گرفت و نهایتا هر کدام ۱۵۸ هزار و ۵۰۰ دلار خریداری شدند.
سه عکس دیگر این حراج که به قیمت‌هایی بالاتر از ۱۰۰ هزار دلار به فروش رفتند هم عبارت بودند از: «لندن» عکسی از رابرت فرانک به تاریخ ۱۹۵۱ به ارزش ۱۱۶ هزار و ۵۰۰ دلار، «Svítání» اثری از عکاس اهل جمهوری چک فرانتیسک دریتیکل (۱۸۸۳-۱۹۶۱) به تاریخ ۱۹۲۸ یا ۱۹۲۹ که به بهای ۱۰۴ هزار و ۵۰۰ دلار و نیز «Sumner» از ویلیام اگلستون به تاریخ ۱۹۷۰ که به قیمت ۱۰۴ هزار و ۵۰۰ دلار فروخته شد. در این بین پیش‌بینی شده بود عکس دریتیکل در بهترین حالت بین ۶۰ تا ۸۰ هزار دلار و عکس اگلستون با قیمتی بین ۳۰ تا ۵۰ هزار دلار به فروش برسند.
اما عکسی از شیرین نشاط، هنرمند ایرانی مقیم نیویورک هم با نام «من راز آن هستم» در ابعاد ۴۸×۳۲ سانتیمتر، که او در سال ۱۹۹۳ گرفته است، به قیمت ۸,۷۵۰ دلار به عنوان تنها اثر ایرانی این حراج معتبر به فروش رسید. این عکس در برآوردهای اولیه بین ۶ تا ۸ هزار دلار برآورد قیمت شده و ضمنا نسخه‌ای از همین عکس شیرین نشاط چند روز پیش در حراجی «ساتبیز» لندن نزدیک به ۱۲ هزار دلار به فروش رفته بود. عنوان ارزان‌ترین عکس فروخته شده در این حراجی نیز به عکسی با عنوان «Tom and Jeff on Zack’s Porch» از بروس وبر، عکاس ۶۵ ساله‌ی آمریکایی، رسید که ۱,۳۷۵ دلار به فروش رسید. این عکس، که در تابستان ۱۹۸۲ گرفته شده است، بین ۱۵۰۰ تا ۲۵۰۰ دلار برآورد قیمت شده بود.
همچنین از کارهای عکاسان بزرگ و مشهور دیگری که در این حراجی فروخته شدند می‌توان به آثاری از هنری کارتیه برسون، دایان آربوس، دوروتیا لانگ، لی فریدلندر، ایروینگ پن، هری کالاهان، یوجین اسمیت، رابرت می‌پل‌تروپ، ریچارد اودون، واکر اوانز، آلفرد استیگلیتز، ادوارد وستون، جوئل پیتر ویتکین، گری وینوگراند و رالف گیبسون اشاره کرد. فهرست گرانترین اثری که از هر کدام از این عکاسان صاحب‌نام به فروش رسید بدین شرح است:
بروس وبر با ۱۵ عکس، یوجین اسمیت با ۱۴ عکس و انسل آدامز با ۱۳ عکس به ترتیب دارای بیشترین تعداد آثار عرضه شده در این حراج بودند. اما در پایان ۱۳ عکس آدامز با رسیدن به فروشی به میزان ۶۵۹ هزار و ۷۵۰ دلار او را بعنوان گرانترین عکاس کریستیز در پاییز ۲۰۱۱ معرفی کرد.
اما در دومین حراجی که ۱۵ مهرماه در همان محل برگزار شد نیز ۱۳۹ قطعه عکس سیاه و سفید از مجموعه‌ی خصوصی بروس و نانسی برمن با موضوع چشم‌اندازهایی از مردم و مناظر شهری آمریکا در معرض فروش قرار گرفتند که در پایان به ارزش یک میلیون و ۱۹۳۷ دلار فروخته شدند. عنوان گرانترین اثر این حراج نصیب عکسی از دوروتیا لانگ (۱۸۹۵-۱۹۶۵)، عکاس سرشناس آمریکایی، شد که به بهای ۴۰ هزار دلار فروخته شد. این عکس که «The Human Face» نام دارد پرتره‌ی پسر نوجوانی‌ست که لانگ در سال ۱۹۳۳ ثبت کرده است. جالب اینجاست که این عکس دربرآورد‌های اولیه فقط بین ۵ تا ۷ هزار دلار قیمت‌گذاری شده بود. دروتیا لانگ با ۳۰ عکس بیشترین آثار عرضه شده در بین عکاسان این حراجی را داشت و نهایتا کارهایش در مجموع به قیمت ۳۲۱ هزار و ۷۵۰ دلار فروخته شدند. ارزان‌ترین کار او در این حراجی اثری با نام «Garden Chore List» بود که از نظر خریداران بیش از ۱,۲۵۰ دلار نمی‌ارزد.
دو اثر دیگر نیز از همین عکاس پرآوازه به نام‌های «Migratory Cotton Picker» و «JR
Butler» به همراه عکسی از ایروینگ پن به نام «Optician’s Window» هر کدام به قیمت
۳۷ هزار و ۵۰۰ دلار به فروش رفتند تا مشترکا ره‌ی دوم گرانترین آثار حراج روز دوم
را از آن خود کنند. عنوان سوم گرانترین عکس هم به اثری از واکر اوانز به نام
«Photographer’s Display Window» رسید که توانست به اندازه‌ی ۳۵ هزار دلار مشتری
بیابد. آثاری از دیگر بزرگان عالم عکاسی هم در این حراج به فروش رسیدند که فهرست
گرانترین اثر هر عکاس بدین شرح است:
ارزان‌ترین عکس فروخته شده در این حراجی نیز عکسی با عنوان « Two young couples in a jukejoint» از ماریون پست وولکات، عکاس فقید آمریکایی، لقب گرفت که از دید تنها خریدارش ۶۲۵ دلار می‌ارزید. پیش از برگزاری حراج این عکس، که در سال ۱۹۳۹ گرفته شده است، بین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار برآورد قیمت شده بود.
موسسه‌ی کریستی کار فروش آثار هنری را از سال ۱۷۶۶ در لندن آغاز کرده و پس از آن شعبه‌هایی در برخی شهرهای بزرگ دنیا دایر کرده است. در سال‌های اخیر مسئولین کریستیز با دست‌یابی به فروش قابل توجه در بازار عکس مصمم‌تر شدند تا برنامه‌ها‌ی خود برای برگزاری منظم حراج‌های بزرگ ویژه‌ی «عکاسی» را پی بگیرند. یکی از موفق‌ترین این حراج‌ها به عرضه‌ی آثار «ریچارد اودون» اختصاص داشت که آبان‌ماه گذشته در پاریس برگزار شد و طی آن تعداد ۶۵ قطعه از بهترین عکس‌های اودون که حقوق همه‌‌شان متعلق به «بنیاد ریچارد اودون» بود، به مبلغ ۵ میلیون و ۴۶۷ هزار و ۲۵۰ یورو (حدود ۷.۵ میلیون دلار) به فروش رسید و رکوردی برای فروش یک‌جای عکس در دنیا برجای نهاد.
از همکاران محترم رسانه‌ای، سایت‌ها، وبلاگ‌ها و نشریات چاپی و اینترنتی خواهشمندم حق نشر این مطلب را برای سایت عکاسی محفوظ بدانند و در صورت نیاز به ارجاع، حتما مطابق «آیین‌نامه بازنشر مطالب سایت عکاسی» عمل کنند.