پاتریک وک. مردان اویغور در حال قدم زدن در خیابانی در بخش قدیمی شهر در نزدیکی مسجد Idkah، شهر قەشقەر، استان سین‌کیانگ، ۳۱ ژانویه ۲۰۱۹
اقلیت‌های ترک‌تبار غربی‌ترین استان چین سین‌کیانگ چند سالی است که گرفتار سیاست باز-تعلیم و آزار گسترده در بازداشتگاه‌های سیاسی شده‌اند. این سیستم بازداشتگاهی که ریشه در «کارزار برخورد سخت علیه تروریسم خشونت‌آمیز» دارد که سنگ بنایش را در سال ۲۰۱۴ شی جین‌پینگ گذاشت، از زمان روی کار آمدن چن کوئانگو وزیر تندروی حزب که در آگوست ۲۰۱۶ به ریاست این منطقه منصوب شد، به‌طرز قابل ملاحظه‌ای گسترش یافته است.
در سال ۲۰۱۹، تخمین زده شد که ۱.۵ میلیون اویغور و شهروندان چینی اقلیت‌های دیگر اسلام بدون هیچ دادگاه یا مبنای قضایی در به‌اصطلاح «مراکز تربیت شغلی» حبس شده‌اند (۲۰۱۹ Adrian Zanz). تا پانصد مورد از این کمپ‌های چینی‌سازی برای شست‌وشوی مغزی حبس‌شدگان و تبدیل آنها به حامیان وفادار شی جین‌پینگ و سیاست‌های حزب و ترک کردن اسلام، در این استان راه‌اندازی شده است. بسیاری از این کمپ‌ها اردوگاه کار اجباری نیز هستند و محصولاتی را با هدف صادرات تولید می‌کنند.
همزمان با رخداد این پاکسازی فرهنگی بی‌رحمانه—یا آن‌طور که برخی می‌گویند «قتل عام اویغورها»[۱]—در بی‌تفاوتی جامعه‌ی بین‌الملل و سیاستمداران مسلمان، این منطقه همچنین رونق بی‌سابقه‌ای را در گردشگری تجربه کرده است. بنا بر آمار اداره گردشگری این منطقه، در سال ۲۰۲۰ سین‌کیانگ چشم‌انداز ۳۰۰ میلیون بازدید توریستی و درآمد ۸۷ میلیون دلاری از گردشگری را داشته. با نظر به ابعاد سرکوب فعلی اقلیت مسلمان در این منطقه، این ارقام بسیار آزاردهنده هستند و نشان از استراتژی تبلیغاتی حکومت مرکزی برای نشان دادن ثبات در این منطقه دارند.
پروژه‌ی «شب سیاه است»[۲] سعی دارد کابوس‌شهری که سین‌کیانگ به آن تبدیل شده را نشان دهد، جایی که دو جهان موازی در آن در جریان است. در یک لایه، هدف آن است تا تضعیف زندگی در جامعه‌ی اویغورها و قتل عام فرهنگی پیش رویشان که تلاش می‌شود کتمان شود، نشان داده شود، و در لایه‌ی دیگر نسخه‌ی پولی‌شده‌ی سین‌کیانگِ یکدست، پارک تفریحی صحرایی با تپه‌های شنی باشکوه، شترها و دختران محلی زیبا در لباس‌های پرزرق‌وبرق قرار دارند. دومی کاملاً بی‌اعتنا به اولی.
این پروژه، که طی دو سفر مجزا به این منطقه در سال ۲۰۱۹ تهیه شده است، با پایش سنگین مقامات محلی، بررسیِ چندباره و هر روزه‌ی عکس‌هایم و در برخی مناطق، حضور پلیس‌های لباس شخصی که همه جا مرا تعقیب می‌کردند، همراه بوده. چطور می‌توانید یک منطقه و موقعیت را نشان دهید وقتی به هسته‌ی مسأله دسترسی ندارید؟ وقتی که از ترس به خطر افتادنِ مردمِ گرفتار نباید با آنها صحبت کرد؟ وقتی سعی دارید چیزی را نشان دهید که از نظرها پنهان شده؟
این منطقه در زمان سلسله هان یک مرکز نظامی بود.
مجموعه‌ی اول این عکاس از این منطقه را در اینجا ببینید. شایان ذکر است که عکس‌های این دو مجموعه به‌تازگی در قالب کتابی تحت عنوان غبارمنتشر شده است.
پی‌نوشت
[۱] final solution، به نقشه‌ی هیتلر برای حذف یهودیان از اروپا با قتل عام آنها اشاره دارد. م.
[۲] The Night is Thick. عنوان این پروژه ارجاعی است به شعر شب از شاعر اویغور Abdushukur Muhemet. این شعر چند ماه پس از ناپدید شدن برادرش نوشته شد. او می‌گوید: «صدها سال است که منتظر طلوعیم، طلوعی که نماد رهایی و آزادی است، اما هنوز نیامده.»
