آندره کرتس. «صفحه شکسته، پاریس»، ۱۹۲۹
در این عکس مون‌مارْتْر [پاریس] صرفاً داشتم لنز جدیدی را برای جلوه‌ای خاص آزمایش می‌کردم. وقتی به آمریکا آمدم، بیشتر چیزهایم را در پاریس جا گذاشتم و وقتی برگشتم، متوجه شدم که شصت درصد نگاتیوهای شیشه‌ای‌ام شکسته‌اند. این هم یکی از آنها بود که سوراخی در وسطش داشت. با این وجود آن را چاپ کردم. آن حادثه کمکم کرد که به جلوه‌ی زیبایی برسم.
آندره کرتس
گاهی سرنوشت فکرهای دیگری در سر دارد و شگفتی می‌آفریند. آندره کرتس وقتی به‌اتفاق همسرش ایلیزابت برای شروع زندگی جدید پاریس را به مقصد آمریکا ترک کرد گمان می‌کرد که اکثر کارهای اولیه‌اش در پاریس را برای همیشه از دست داده. نگاتیوهای او به زنی واگذار شده بودند که یکی از ادیتورهایش بود و او برای محافظت از آنها طی جنگ جهانی آنها را به خانه‌ی روستایی‌اش برد.
این نگاتیو با سوراخی که شبیه جای گلوله است، در سال ۱۹۶۳ به‌اتفاق سایر نگاتیوهای آسیب‌دیده و سالم به کرتس بازگردانده شدند، در حالی که او کاملاً از خیرشان گذشته بود و امیدی به بازگشت‌شان نداشت. کرتس تمامی نگاتیوهای شکسته‌شده را دور انداخت الا این یکی که به یکی از محبوب‌ترین عکس‌هایش تبدیل شد.
